Koeplèt:
Mèt Vastelaovend is 't weer zoe wiet.
Die drijj daog wèl iech noets mie kwiet.
Iech haw vaan lol en väöl plezeer.
Wie 'nne echte Mestreechteneer.

Refrein:
Drijj daog gaon iech weer aon de zwier.
Pak miech e pèlske kier op kier.
En bijj 't Mooswief e spierke poor.
Vaan 's mörreges vreug tot saoves laat.
Springe door de Groete Staat.
Zoe goej iech miech dedoor.

Koeplèt:
Wie in us aajd Mestreech de Vastelaovend weurt gevierd.
Dat vinste nörreges.
Wie dat diech door dien mojer en d'nne vajer woort gelierd.
Zeuk dat mer örreges.
Mestreechtenere zit de Vastelaovend in ‘t blood.
Vaan saoves tot 's mörreges.
't Zinge en ‘t springe deit häöm zeenderouge good.
Heer vergit zien zörreg ins.

Refrein:
Mestreech, Mestreech, stad zoe sjoen aon de Maos,
es de bónte störrem raos.
Mestreech, Mestreech, boe iech euveral waor,
toch verlangde iech steeds naor.
Mestreech, Mestreech, wat iech noets vergete zal,
ouch al weur iech hónderd jaor, is diene straotkarneval.

Koeplèt:
't Waor in e broen kaffeeke, veer hadde väöl plezeer.
't Waor toch zoe gezèllig, veer sprónge op en neer.
Toen reep opins d'n ober: 't Is d’n hoegste tied.
Iech zaog uuch gere kómme, meh noe wèl iech uuch kwiet.
Veer repe allemaol: Wat is dat veur ’n taol ?

Refrein:
Boe de brouwer is hoof de bekker neet te zien,
dus sjöt nog mer 'ns in.
Es gein beer mie is drinke veer e fleske wien,
veer kriege noe pas zin.
Al sleit de klok twie oor, veer goon nog eve door.
Boe de brouwer is hoof de bekker neet te zien,
dus sjöt nog mer 'ns in.

Koeplèt:
Vaan Sint Pieter tot gans in Wiek.
Sjaterd euveral meziek.
Iech zal uuch noe get goon vertèlle.
De köp zien gaaroet neet te tèlle.
Vaan de Stasie tot Klevarie.
Is 't einen houp bombarie.

Refrein:
Mestreech is eine groete kaffee,
Mestreech dat sjöddelt op en neer.
Jónk en aajd sprink weer door de straote,
alle hoezer zien verlaote.
Mestreech is eine groete kaffee,
oet alle kraone löp 't beer.
Mestreech is eine groete kaffee,
en sjölddelt drijj daog op en neer.

Koeplèt:
Mien vrouw heet zjus op tied häör pekske klaor.
Zie maak ziech nog e strikske in häör haor.
Meh iech sjaar miech mer zoe get oet de kas.
En vin dao 'nnen awwe lómmel dee miech hiel good pas.

Refrein:
Mèt 'nnen awwe lómmel aon en 'n möts op vaan mien Meer.
Goej iech miech dedoor en höb iech völ plezeer.
Mèt 'nnen awwe lómmel aon en 'n möts op vaan mien Meer.
Gaon iech drijj daog laank de Vriethof op en neer.
Iech gaon daan kaffee in en kaffee oet.
En bloos miech daan te barste op mien aw berosde toet.
Mèt 'nnen awwe lómmel aon en 'n möts op vaan mien Meer.
Vier iech Vastelaovend, jao iech bin Mestreechteneer.

Koeplèt:
Zingentere goon veer door de straote.
Vaan hot nao haar en daan weer trök.
Kinderleef veer kinne 't neet laote.
Want neet te koup dat is gelök.

Refrein:
Allemaol op de sjouwers, allemaol noe op weeg.
Allemaol goon v'r drijj daog laank zingend door Mestreech.
Allemaol op de sjouwers, allemaol noe op weeg.
Allemaol goon veer zinge vaan: Geef miech mer Mestreech !

Koeplèt:
Mestreech dat viert gezèllig Vastelaovend.
Ut steit op ziene kop.
Goejt uuch drijj daog dedoor tot in d’n aovend.
Want daan is ‘t weer op.
't Kwik dat zit al in de vot, de kele die zien naat.
De Hermeniekes speule weer, sóms neugter en sóms zaat.

Refrein:
Hiel Mestreech dat zink in 'ne groete krink.
Hiel Mestreech trèk oet in 'ne rijjaloet.
Wie 'ne bónte trein, allemaol achterein.
Hup Merjenneke, pup Merjenneke.
Zink weer ederein.

Koeplèt:
Veer viere Vastelaovend mèt 'n Hermenie.
Es veer weer goon beginne tèlle veer tot twie.
Veer trèkke door de straote, de dikke zjiem veuraon.
En allemaol goon veer daan d’r achteraon.

Refrein:
Mèt de dikke zjiem veurop.
Trèkke veer weer door de straote.
Mèt de dikke zjiem veurop.
Veule veer us neet verlaote.
Mèt de dikke zjiem veurop.
Zètte veer de ganse tent op ziene kop.
En ouch al löp ‘t in de sop.
Veer kómme neet mie stop.

Koeplèt:
Lieke is noe al d'n hielen tied.
Häör Hermenieke en ouch häöre Harie kwiet.
Euveral heet zie gezeuk, zie is ten inde raod.
Ze steit noe hel te rope op d'n hook vaan eder straot.

Refrein:
Harie boe hingste noe toch oet.
Boe biste mèt d'n Hermenie gebleve.
Harie boe hingste noe toch oet.
De wèts toch zónder diech kin iech neet leve.
Laot miech noe toch eve wete boeste oet hings nóndepie.
Euveral bin iech aon 't zeuke meh noe weit iech 't neet mie.
Harie boe hingste noe toch oet.
Boe biste mèt d'n Hermenie gebleve.

Koeplèt:
Me vruike en de kinder aon mien zijj.
Veer bloze eder jaor weer eus partijj.
Al lik de sjnie en is ’t erreg kaajd.
Toch goon veer mèt de kinder nao ‘t fies vaan jónk en aajd.

Refrein:
Mèt blaore aon mien veuj.
Zoe vier iech Vastelaovend in Mestreech.
M'n kute ingevèt.
Zoe loup iech miech die drijj daog leeg.
M'n kneeje die zien stief.
Vaan de kaw en vaan d’n draank.
Toch gaon iech eder jaor opnuij.
En dat mien leve laank.

Koeplèt:
Rembrandt jao dee sjèlderde zoe good.
Vondel zaot ‘t diechte in ‘t blood.
Bach dee sjreef meziek oet losse hand.
Iech zellef vin dat alles naovenant.
Iech weet dat iech zoe get neet kin.
Meh wat iech noets vergete bin.

Refrein:
Iech bin gebore in Mestreech.
Hijj laog iech lachend in mien weeg.
En es iech zoe get kin vertèlle.
Wat zouw iech daan nog miejer wèlle.
Höb Vastelaovend in mie blood.
Dat deit 'n ederein zoe good.
Jao wat iech altied viere zal.
Is de Mestreechter Karneval.

Koeplèt:
Jao eder jaor bijj us in 't kómmood.
Zeuk iech nao e sjoen pekske en 'nen awwen hood.
En höb iech get gevónde wat miech steit.
Daan goej iech miech dedoor zoe lang 't geit.

Refrein:
Veer zien de kinder vaan 't Mooswief.
En in us hart klop de Mestreechter Geis.
Dat huurt me good mèt Vastelaovend.
Daan zinge veer us heis.
Veer zien de kinder vaan 't Mooswief.
Vaan jónks aof aon zien veer die drijj daog ónderweeg.
En dat zal altied zoe blieve.
Want veur us is d'r mer ein Mestreech.

Koeplèt:
De vastelaovendskoors heet hun bevaange.
D'n intersitie nao de lol dee zit weer barstensvol.
Daan zien 'rs ouch nog die blieve haange.
Gans door Mestreech en ziene Geis bevaange.
Mer iech bin pas kóntent.
Es edere student, toeris of wee hijj binnegeit.
Mien mojertaol versteit.
Mèt Karneval, dat is noe zjus de kloe.
Daan liere zie ‘t zoe wie zoe.

Refrein:
Sjievel, sjravel, sjroeveleer, zèk miech dat noe mer 'ns nao.
Zuuste, zag ze, zedeleer, 't is neet lestig veer zien bijnao dao.
Knievel, knoevel, knawweleer, nog eve en daan zien veer klaor.
Fritsel, frutsel, fretske, speule in ’t getske.
Dat is noe mien mojertaol.
Fritsel, frutsel, fretske, e bitsje is e kletske.
Mien mojertaol die lierste neet op sjaol.

Koeplèt:
Huurt bijj Vastelaovend, zoe meuj zien wie 'n maoj.
Es iech ze zeen sjavere daan kreig iech ’n sjevraoj.
Es veer us ammezere mèt us Bergóndies blood.
Daan kin us dat niks dere want daan veule veer us good.

Refrein:
Iech höb de piep leeg, vaan al dat vege door Mestreech.
Iech höb de piep leeg, mer iech geef 'm ‘ne veeg.
De Vriethof weer op, ’t Slevrouweplein weer aof.
Nog eve langs de Merret höb iech Minckeleers belaof.
Iech zèk uuch nóndedju, iech höb pijn aon mien pu.
Iech höb de piep leeg vaan al dat vege door Mestreech.
Vaan 's mörregens vreug tot stareleech.

Koeplèt:
Deen herremeniemeziek, dee vinde veer zoe sjoen.
Ut geit us aon us prijj, dao kinne veer toch niks aon doen.
Veer hove us ouch gaar neet te bedinke.
Es herremeniemeziek begint te klinke.

Refrein:
Iech huur 'n Herremenie, kóm keend iech haw ’t neet mie.
Pak diene jas en veer vlege d'r achteraon.
Achter die Herremenie goon veer daan fijn mèt us twie.
Door alle straote en door eder laon.
Huur iech dee sjoene meziek, bin iech d’n hiemel te riek.
Daan bin iech blijj mèt diech hijj aon mien zijj.
En bijj de volgende kier, dat geef iech op pepier.
Zien veer weer vaan de partijj.

Koeplèt:
Iech höb 't in m'n kneuk en miene pókkel.
Get aon mien oere, vaan dat truite en getókkel.
Iech höb daan twie han, dao kinste drijj daog sop vaan trèkke.
En op m'n veuj höb iech niks aanders es blouw plèkke.
De kreigs miech mèt gein tien peerd mie nao hoes.
Iech veul miech mèt die daog op de straot 't bèste toes.

Refrein:
Iech bin 'ne straoteluiper mèt de Karneval,
de zuus miech nörreges en toch weer euveral.
Want op de straot dao leef iech miech lekker oet,
sjaar miech e trömmelke en bloos 'ns op m'n toet.
Iech dans en spring daan door de Groete Staat,
't maak niks oet al weurt ’t vreug of weurt ’t laat.
Want iech gaon door tot iech gaar neet mie kin stoon
en op mien kneeje nao m'n hoes trök moot goon.

Koeplèt:
't Is óngeluifelik wat hijj gebäörd.
Daoveur höb iech gaaroet gein wäörd.
Iech weit d'n haventied neet wat iech zeen of huur.
Dee Vastelaovend is zoe puur.
Vendaog gaon iech es lampekap en mörrege es knien.
De zals hijj mer gebore zien.

Refrein:
Iech bin zoewie iech bin, zoewie iech bin bin iech gebore.
Iech bin zoewie iech bin, en dat kin miech toch zoe bekore.
Iech bin zoewie iech bin, zoewie iech bin maak miech zoe blijj.
Iech bin zoewie iech bin, en daorum blijf iech altied hijj.

Koeplèt:
En iech höb vlinders in miene boek.
En iech bubbel wie e bleedsje aon 'ne stroek.
M'n haore stoon rechop, m'n kneeje knikke hel.
Iech krijg sjevraoje, jao iech höb hinnevel.
Es iech diech mèt Karneval zeen goon.
Daan deenk iech: Wie kin zoe get bestoon.

Refrein:
Diech bis 't zönneke, jao diech allein.
Es iech diech zeen daan bubbele m’n bein.
Of 't noe regent of störremp in Mestreech.
Diech bis veur miech e werrem zonneleech.
En ederein dee kin ‘t aon diech zien.
Diech bis veur miech e sträölke zonnesjien.
Vaan diech allein kreig iech kriebels in de maog.
Diech bis 't zönneke vaan miech mèt die drijj daog.

Koeplèt:
Un heise stroot, m'n veuj kepot, 'n tóng wie sjoorpepier.
M'n vuurroej oere toete vaan ‘t bloze kier op kier.
Iech loer get euverkruus dat is vaan de pijn aon miene kop.
M'n tesse die zien leeg, noe zien mien duite ouch nog op.
En ummertouw deenk iech, iech stop veurgood.
Meh ut zit miech in ‘t blood.

Refrein:
Drijj daog laank verlore, eine kier per jaor.
Veuls diech wie herbore.
En bis daan weer e gans jaor veur d'n hiele wereld daor.
Drijj daog laank verlore.
Dat is hijj 'n ederein, want boeste geis of boeste steis.
Tröfste de Mestreechter Geis.
Iech bin drijj daog in Mestreech verlore.

Koeplèt:
Mèt Vastelaovend steit heer alle daog aon 't buffèt.
Dao zink heer en dao sprink heer daan mèt eder leedsje mèt.
Aon eder maske vreug heer wie 't geit.
Vergit daan veur 'n oor zie groetste leid.
Dee Karneval dee viert heer daag en nach.
Daan zeet d'n hospes ónverwach...

Refrein:
Nog eint meh jóng dat is 't lèste.
En daan geit 't leech hijj oet.
Nog eint meh jóng dat smaak ’t bèste.
En daan goej iech diech hijj d'r oet.
Noe kóm en gaank 'ns nao d'n vruike.
Meh sjmink diech iers good aof.
Astrein krijgs diech vaan miech 't ierste.
Dat höb iech diech belaof.

Koeplèt:
D'n aofwas op de stein is get veur ore,
veur pótse, zuige, stöbbe geinen tied.
Me werrek jao dat maag nog eve dore,
blijf lekker toes, höb gaaroet geine spiet.
Iech deenk allein mer aon de drijjj daog laank,
tot 't mer bars noe gaon iech miene gaank...

Refrein:
Laot de boel mer goon.
Al dreijt de wereld neet mie rónd,
al löp de Maos hijj langsem leeg.
Blief dao noe neet stoon.
Geef miech d’n hand kóm mèt miech mèt,
iech bring diech zingend door Mestreech.
Laot de boel mer goon.
Nao e gans jaor höbbe veer 't us verdeend.
En prakkezeer noe neet zoe zier,
vier Vastelaovend want de leefs mer eine kier.

Koeplèt:
Veer zien zoe vaan die luij, veer stoon dèks euveral väöraon,
en zeker mèt Vastelaovend, num dat vaan us aon.
Want zien de naojes vaan de keersboum d'r aof,
daan tèlle veer de daog weer langsem aof.

Refrein:
Noe is 't tied, tot de meziek begint te speule,
luij goon drejje wie 'n meule in 't rónd, de gansen tied.
Leedjses klinke wie gediechte, zuug dee lach op die geziechte,
ach wat veule veer us riek.
Noe is 't tied, zingentere goon veer same euver straot.
Eder zate Hermenieke späölt häör sjoenste melodieke.

Gans Mestreech moot wete: 't Is noe weer zoe wiet ! 

Koeplèt:
Iech stónt dao in e heukske get te sjanse.
Mèt häör wouw iech zoe gere danse.
Wie iech de samba hoort waor iech verkoch.
Vaan blijjsjap spróng iech in de loch.
Toen zóng iech dees wijs.
Iech weit ’t gans persijs ...

Refrein:
Leef keend ... es iech de samba huur.
Jao daan ... staon iech in vlam en vuur.
Daan wèl iech danse ... mèt diech.
Noe loer 'ns hijj ... nao mie geziech.
Leef keend ... es iech de samba huur.
Jao daan ... raak iech zoe euverstuur.
Want iech bin hijj allein veur diech.
Zèk noe toch jao, jao tege miech.

Koeplèt:
Miene blooddrök is te hoeg, iech zeen ze vlege.
Iech bubbel, daorum vèlt al wat iech eet.
Me werrek, nein dao kin iech neet mie tege.
Dao is neet väöl, wat iech neet mie vergeet.
Meh kóm iech bijj de spesjaolis.
Vertèl iech wat veur miech ’t bèste is:

Refrein:
Geef … miech … drijj daog Vastelaovend.
Daan bin iech 'ne ganse nuije mins.
Vaan de mörrege tot de laten aovend.
Goej iech miech dedoor vervöl mien allergroetste wins.
Geef miech drijj daog Vastelaovend.
Daan kin iech weer e gans jaor laank veuroet.
Iech höb niks aon zoe ’n sjieke terapie.
Dee Vastelaovend, jao dee deit 't um en wie !

Koeplèt:
Aon alle kante rammelt, Mestreech vendaog d'n daag.
Dao weurt wel aon gewèrrek,
Mer sóms e bitsje traag.
Eus stad moot d'r op veuroet goon.
Dus eve gein gezeur !
't Leid is zoe vergete, Karneval steit veur de deur !
Iech höb allein nog evekes ’n vraog,
Die lik miech noe al weke op de maog !

Refrein:
Is ’t Mooswief neet te zwoer veur op 't Vriethof ?
En kinne veer dao springe allemaol ?
En op dinsdag mèt al us Hermeniekes !
Stèl d'ch veur vaan neet, daan höbste e sjendaol !
Kinne veer noe langs de Maos nog wel flanere ?
Of brikste dao messjien nog diene nek ?
Mèt Vastelaovend zal ziech geine sjaggenere !
Want die drijj daog in Mestreech die zien te gek !

Koeplèt:
Op Vastelaovendszóndag kump zie aon,
gans oetgelaote staon iech daan al orelaank väöraon.
Um twellef oor hink zie weer in de loch,
en daan bin iech weer veur drijj daog laank verkoch.
Iech kiek nao häör en zie nao miech,
zie lach miech aon, rech in mie geziech.

Refrein:
Iech bin verleef ... op 't Mooswief,
hiel de wereld maag 't wete.
Zie is zoe leef ... 't is e moordwief,
zie is gewoen um op te vrete.
Zeen iech häör haange, weur iech bevaange,
jao zie is veur miech de pèrrel vaan Mestreech.
Iech zouw 'ns gere, mèt häör flanere,
saoves laat bijj stareleech.

Koeplèt:
Iech koch miech lès e fietske, zoe nuijerwèts model,
mèt vaan de hippe kleure en mèt 'n sjieke bel.
Iech ging 't oetperbere, zoe midde in de stad,
en höb 't bijj e buimke eve neergezat.
En ouch al leep iech gaar neet wied,
mie nuij fietske bin iech kwiet !

Refrein:
Wat 'ne elend, wat 'n pech,
mie gans nuij fietske dat is weg.
't Is neet geklajd, 't is neet gestole,
meh de Gemeinte is mie fietske weg goon hole.
Is dat noe sjiek ? Is dat noe sjoen ?
Wat moot iech zónder fietske doen ?
Mieljaar, wat höb iech noe e leid.
Kin iemes miech vertèlle boe mie fietske steit ?

Koeplèt
Bijj us in de gooj kamer is 't einen ónderein
Pekskes, pruke, alles ligk doorein
De dikke zjiem steit neve d'n teevee
Kónfettie vinste zellefs op de plee
Op d'n dressoir steit in de stöb gesjreve:
Wat e gelök um hijj te mage leve...!!!

Refrein:
Vendaog höb iech geinen tied
Um te pótse, um te koke, veur de striek
Want noe is 't weer zoe wied
Um te springe veur dee ketelemeziek
Vendaog höb iech miech belaof
En dat nump miech geine aof
Tot es 't asselegoonsdag is
Iech vaan de Vastelaovend gaar niks höb gemis...

't Huteke vaan ama kump ouch noe weer good vaan pas
En vaan ampa is dee slippejas
Die sjoen kalbas waor vreuger vaan tant Nie
Deen hoege zijje vaan miene noonk Pie
Vaan keends aof aon is 't us mètgegeve:
Wat e gelök um hijj te mage leve...!!!